کد مطلب:29299 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:125

مصطفی جمال الدین












.

4075. او كه از شاعران بزرگ قرن پانزدهم است، در مدح مولا امیر مؤمنان می گوید:

آقای من! ای وجدان پاك

و راهی كه بر آن، گام بر می داریم!

دل ما به عشق تو می تپد و بر پایه میراث تو

خِرَدهایمان را تربیت می كنیم و راه می بریم.

ما دلدادگان تو ایم و در عشق تو پای می فشاریم

گرچه در عشق تو بسیاری سر باختند.

ما تو را دوست داریم، نه به خاطر چیزی

جز آن كه تو برادر و وزیر احمدی.

شمشیری نگهبان، جانی فدا شونده

زبانی فرا خوان و خِرَدی مورد مشورت قرار گرفته ای.

كلید دانش هایی هستی كه برای تو نگه داشته است

چون تو گنجینه نهان دانش هایی.

خداوند، بین تابندگی شما دو نفر، مرز نهاده است

تو نورانی شده ای و او نور دهنده است.

هرگاه خورشید به پشت كوه برود

ستارگان، با درخشش خود، جهان را نورانی می كنند.[2].









    1. دكتر شیخ مصطفی جمال الدین، در عراق در شهر «سوق الشیوخ» در سال 1927 م، به دنیا آمد. دروس حوزوی را در نجف اشرف گذراند و از دانشكده فقه، فارغ التحصیل شد. آن گاه مدرك كارشناسی ارشد خود را در شریعت اسلامی از دانشگاه بغداد گرفت و سپس به دكتری زبان عربی دست یافت. او از عراق به سوریه رفت و در سال 1996 م (1417 ق) درگذشت. وی عالم، مبارز و ادیبی بزرگ بود (ر. ك:مقتطفات من شعر الدكتور مصطفی جمال الدین).
    2. مقتطفات من شعر الدكتور السیّد مصطفی جمال الدین:10 و 11.